بلفاریت چشم چیست؟ علائم، تشخیص و درمان بلفاریت

بلفاریت چشم، اصطلاح پزشکی برای پلک های تحریک شده و متورم، یک بیماری شایع چشم است. این یک بیماری مزمن است، اما مسری نیست. اگر پوست چرب یا بیماری های پوستی خاصی دارید، ممکن است بیشتر به بلفاریت مبتلا شوید.

بلفاریت چشم چیست؟

بلفاریت با تلفظ bleh-fur-RY-tis به معنای التهاب پلک است. لبه های پلک شما قرمز یا تیره می شود و متورم و پوسته پوسته می شود. بلفاریت معمولا هر دو چشم را درگیر می کند. این می تواند زمانی اتفاق بیفتد که یک بیماری پوستی باعث تحریک شود، زمانی که شما دچار عفونت می شوید یا زمانی که غدد چربی مسدود می شوند. همه این موارد حتی ممکن است یکباره اتفاق بیفتد.

بلفاریت اصطلاحی برای التهاب است، اما می تواند منجر به عفونت در چشم شما شود. با این حال، بیشتر موارد بلفاریت مسری نیستند. آنها به احتمال زیاد منجر به نابینایی نمی شوند.

انواع بلفاریت چشم:

دو نوع بلفاریت وجود دارد، بسته به اینکه در کجای پلک شما قرار دارد. آن ها هستند:

1. بلفاریت قدامی: این نوع زمانی اتفاق می‌افتد که قسمت بیرونی جلوی پلک، جایی که مژه‌ها از پلک‌های شما بیرون می‌آیند، قرمز یا تیره‌تر و متورم باشد، یا زمانی که روی مژه‌های خود شوره دارید.
2. بلفاریت خلفی: این نوع زمانی اتفاق می افتد که غدد میبومین تولید کننده چربی در زیر پلک شما روغن غلیظ/ناسالم تولید می کنند.

بلفاریت چقدر شایع است؟

یک نظرسنجی از چشم پزشکان و اپتومتریست ها گزارش داد که تقریباً نیمی از افرادی که می بینند علائم بلفاریت را نشان می دهند. این بیماری شایع است و علائم قابل کنترل است.

بلفاریت معمولاً بزرگسالان و کودکان هر دو جنس را به طور مساوی تحت تأثیر قرار می دهد. با این حال، یک شکل – بلفاریت استافیلوکوکی – عمدتاً بر زنان و افرادی که در بدو تولد به آنها زن اختصاص داده شده است (AFAB) تأثیر می گذارد. این در حدود 80 درصد موارد صادق است.

علائم و نشانه های بلفاریت چیست؟

علائم و نشانه های مختلفی از بلفاریت وجود دارد. آنها ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• پلک های متورم و/یا پلک های چرب
• چشم های قرمز و تحریک شده که خارش یا سوزش دارند.
• پوسته شدن مژه ها و گوشه پلک ها، باعث می شود پلک های شما به هم بچسبند.
• پوسته های پوست اطراف چشم و پلک شما جمع می شود.
• خشکی چشم یا اشک ریزش زیاد
• پلک زدن بیش از حد

سایر علائم و نشانه ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• فتوفوبیا (حساسیت به نور)
• تاری دید
• ریزش مژه
• مژه هایی که به جای دور شدن از چشمان شما رشد می کنند (تریکیازیس)

چه چیزی باعث بلفاریت چشم می شود؟

اگر مشکلاتی با غدد میبومین که روغن‌های موجود در اشک‌ها را تولید می‌کنند، برخی بیماری‌های پوستی یا عفونت‌ها مشکل دارید، بلفاریت ممکن است رخ دهد.

علل بلفاریت قدامی:

1. آکنه روزاسه: روزاسه باعث التهاب پوست صورت می شود که می تواند شامل پلک های شما نیز شود.
2. آلرژی: آلرژی به محلول لنزهای تماسی، قطره های چشمی یا آرایش می تواند باعث تحریک شود.
3. شوره سر (درماتیت سبورئیک): پوسته پوسته شدن شوره سر می تواند پلک ها را تحریک کرده و باعث التهاب شود.
4. خشکی چشم: مجاری اشک خشک می تواند مقاومت باکتریایی را تغییر دهد و در نتیجه عفونت ایجاد کند.
5. شپش یا کنه در مژه ها (demodicosis): شپش یا کنه دمودکس می تواند فولیکول ها و غدد مژه را در چشم شما مسدود کند. یک مطالعه نشان داد که 30 درصد از افراد مبتلا به بلفاریت مزمن، کنه دمودکس داشتند.

علل بلفاریت خلفی:

1. اختلال عملکرد غدد میبومین (MGD): هنگامی که روغن غدد میبومین آزادانه جریان نداشته باشد، ممکن است دچار خشکی چشم شوید که می تواند منجر به التهاب و عفونت شود.
2. آکنه روزاسه.
3. شوره سر.

علائمی که دارید ممکن است نشان دهنده نوع خاصی از بلفاریت باشد؛ همانند :استافیلوکوک، سبورئیک، اولسراتیو یا میبومین.

برای مثال:

• بلفاریت سبورئیک علائمی دارد که شامل پوسته های چرب است.
• بلفاریت اولسراتیو ممکن است هنگام برداشتن پوسته ها باعث خونریزی شود.
• بلفاریت میبومین باعث می شود اشک های شما بی کیفیت شوند.
• علائم بلفاریت استافیلوکوکی ممکن است شامل مژه های از دست رفته یا مژه هایی باشد که مسیر اشتباه را نشان می دهند.

سایر عوامل خطر برای ایجاد بلفاریت چیست؟

علاوه بر داشتن روزاسه و شوره سر، ممکن است بیشتر در معرض خطر ابتلا به بلفاریت باشید اگر:

• دیابت داشته باشند.
• از لنزهای تماسی استفاده کنید.
• در معرض مواد محرک مانند گرد و غبار و مواد شیمیایی هستند.
• در محیط های خشک کار کنید یا زندگی کنید. این شامل گذراندن زمان زیادی در تهویه مطبوع می شود.
• تعداد زیادی میکروب دارید که به طور معمول روی پوست شما زندگی می کنند.
• آرایش را به طور کامل پاک نکنید.
• پوست چرب داشته باشید.
• از داروهای خاصی مانند داروهای درمان سرطان استفاده می کنند.
• یائسگی یا تغییرات هورمونی را پشت سر می گذارید.

آیا عادات بهداشتی ضعیف و نادرست باعث بلفاریت می شود؟

بهداشت ضعیف می تواند عاملی برای بلفاریت باشد، اما به این سادگی نیست که بگوییم فقط افرادی که بهداشت ضعیفی دارند می توانند به بلفاریت مبتلا شوند. بهداشت تنها بخشی از دلیلی است که برخی افراد به بلفاریت مبتلا می شوند.

اگر به آن فکر کنید، اکثر مردم هر روز یا شب پلک ها و مژه های خود را تمیز نمی کنند. با این حال، افراد دارای عوامل خطر ممکن است مجبور باشند بهداشت پلک و مژه را در اولویت قرار دهند.

بلفاریت چگونه تشخیص داده می شود؟

هیچ آزمایش واحدی برای بلفاریت وجود ندارد. در اینجا چند مرحله وجود دارد که ارائه دهنده مراقبت از چشم شما ممکن است انجام دهد تا متوجه شود آیا بلفاریت دارید و نوع آن چیست:

1. یک سابقه سلامتی بگیرید: ارائه دهنده در مورد علائم و سایر شرایط سلامتی برای تعیین عوامل خطر شما سؤال می کند.
2. معاینه پلک خارجی: ظاهر پلک ها و شدت قرمزی، ترشح و تورم به تعیین نوع و شدت آن کمک می کند.
3. نمونه ترشحات را بگیرید: یک سواب از ترشح پلک که به آزمایشگاه فرستاده می‌شود، می‌تواند محتویات آن را تعیین کند، از جمله اینکه چه نوع باکتری وجود دارد و به چه مقدار.
4. آزمایش اشک را انجام دهید: نمونه ای از اشک می تواند تعیین کند که آیا خشکی چشم یکی از عوامل موثر است یا خیر.
5. معاینه مژه انجام دهید: ارزیابی مژه ها در زیر میکروسکوپ می تواند کنه ها را تشخیص دهد.
6. بیوپسی پلک را انجام دهید: به ندرت، ممکن است پزشک شما نیاز به بیوپسی برای رد سرطان پوست یا سایر سلول های غیر طبیعی داشته باشد. ارائه دهنده مراقبت از چشم شما پلک شما را با بی حسی موضعی بی حس می کند. سپس از یک سوزن برای نمونه برداری از سلول ها برای بررسی زیر میکروسکوپ استفاده می کنند. ممکن است کبود شوید، اما احتمالاً جای زخم ندارید.

درمان بلفاریت چشم

آیا می توانم بلفاریت خود را در خانه درمان کنم؟

برای برخی از انواع بلفاریت، خودمراقبتی در خانه ممکن است به تسکین علائم کمک کند. اگر فکر می کنید بلفاریت دارید، این نکات را امتحان کنید:

1. از آرایش چشم اجتناب کنید: برای کاهش سوزش، ممکن است بخواهید تا زمانی که التهاب کنترل نشود، از آرایش چشم خودداری کنید.
2. از کمپرس گرم استفاده کنید: یک دستمال تمیز بردارید و آن را با آب بسیار گرم خیس کنید. آب اضافی را بگیرید و پارچه را روی پلک های خود قرار دهید.
3. در صورت لزوم این کار را تکرار کنید تا دمای پارچه ثابت بماند. در نهایت، پوسته ها مرطوب می شوند و زباله های روغنی راحت تر پاک می شوند.
4. ماسک‌های حرارتی قابل مایکروویو موجود در بازار می‌توانند گرما را طولانی‌تر نگه دارند و ممکن است مؤثرتر باشند.
5. مقداری امگا 3 دریافت کنید: برخی مطالعات نشان داده اند که امگا 3 موجود در ماهی یا روغن دانه کتان به غدد چشم کمک می کند تا بهتر کار کنند.
6. خوردن سبزیجات سبز و برگ دار و پرهیز از غذاهای پرچرب نیز می تواند مفید باشد.
7. اسکراب های درب: این اسکراب ها به صورت اسپری، فوم یا حوله های بسته بندی جداگانه که اغلب حاوی اسید هیپوکلروس هستند در دسترس هستند. آنها به کاهش شوره سر روی مژه ها و تعداد باکتری های روی پوست پلک شما کمک می کنند.

استفاده از روش تهیه اسکراب برای درمان بلفاریت چشم:

از طرف دیگر، می توانید اسکراب پلک خود را در خانه درست کنید. این مراحل را دنبال کنید:

• برای شستن هر پلک از یک پارچه تمیز جدید استفاده کنید. این به کاهش هرگونه باکتری از یک چشم به چشم دیگر کمک می کند.
• محلول 50 درصد شامپو بچه و 50 درصد آب را مخلوط کنید.
• پارچه گرم و مرطوب را روی انگشت اشاره خود قرار دهید و محلول صابون را روی پارچه بمالید.
• چشمی را که در حال تمیز کردن آن هستید ببندید و چند بار با حرکات افقی پارچه را روی مژه ها و لبه پلک بمالید.
• با یک دستمال مرطوب تمیز و گرم کاملاً بشویید.
• برای چشم دیگر خود نیز تکرار کنید.
• اگر چندین روز با تمیز کردن پلک های خود به دقت از شر پوسته ها خلاص نمی شوید، باید به چشم پزشک مراجعه کنید.

پزشک چگونه چشم بلفاریت من را درمان می کند؟

درمان بلفاریت شما به نوع شما بستگی دارد. پس از بررسی تورم پلک و آزمایش‌های دویدن، پزشک ممکن است درمان‌هایی را تجویز کند که شامل برخی یا همه موارد زیر باشد.

1- آنتی بیوتیک برای درمان بلفاریت:

ممکن است یک پماد آنتی بیوتیک – مانند اریترومایسین، باسیتراسین چشمی یا Polysporin® برای پلک خود – یا برای قطره های چشمی آنتی بیوتیک مانند ترکیبی از پلی میکسین B و تری متوپریم (Polytrim®) تجویز کنید. این درمان ها ممکن است به رفع عفونت باکتریایی و کاهش تحریک کمک کند. مواردی که ادامه دارند ممکن است به آنتی بیوتیک خوراکی مانند داکسی سایکلین یا آزیترومایسین نیاز داشته باشند.

2- ضد التهاب برای درمان بلفاریت:

در صورت نیاز به داروی قوی‌تر، پزشک ممکن است یک قطره یا کرم استروئیدی به برنامه درمانی شما اضافه کند. استروئیدها التهاب را کاهش می دهند. ارائه دهنده شما ممکن است هم آنتی بیوتیک ها و هم داروهای ضد التهابی را برای درمان بیماری های زمینه ای یا عفونت های ثانویه تجویز کند.

3- تعدیل کننده های ایمنی برای درمان بلفاریت:

نشان داده شده است که افزودن یک داروی تعدیل کننده ایمنی، مانند سیکلوسپورین چشمی (Restasis®) در موارد بلفاریت خلفی، التهاب را کاهش می دهد. این داروها پاسخ ایمنی طبیعی بدن شما را مسدود می کنند و بنابراین التهاب را کاهش می دهند.

4- درمان بلفاریت با درمان علت اصلی:

علاوه بر تسکین علائم، درمان علل ریشه‌ای که باعث بلفاریت می‌شوند، مهم است. بیماری های پوستی (مانند روزاسه) یا بیماری های چشمی (مانند خشکی چشم) می توانند منجر به عود بیشتر بلفاریت شوند. در این موارد، قرص های خاص، کرم های پوستی یا قطره های چشمی برای خشکی چشم ممکن است کمک کننده باشد.

5- درمان بلفاریت با روش های بالینی:
پزشک متخصص شما می تواند رویه های جدیدتری را در دفتر خود انجام دهد. این شامل:

• Lipiflow®، که پلک ها را گرم می کند و روغن های ناسالم را بیان می کند.
• نور درمانی شدید پالس، که شامل استفاده از پالس های نور قرمز روشن به پوست پلک شما می شود.
• BlephEx®، که شامل تمیز کردن لبه پلک شما می شود.

عوارض بلفاریت چشم

بلفاریت چه عوارضی می تواند داشته باشد؟

شما نمی توانید بلفاریت را درمان کنید. با این حال، با رعایت بهداشت مناسب پلک قابل درمان و کنترل است. در صورت عدم درمان، بلفاریت ممکن است منجر به سایر بیماری های چشمی جدی تر، از جمله مشکلات قرنیه شود که ممکن است قابل توجه باشد.

عوارض عبارتند از:

• شالازیون: شالازیون یک برآمدگی/تورم کوچک و بدون درد پلک است.
• زخم قرنیه (کراتیت): زخم روی قرنیه می‌تواند ناشی از عفونت طولانی مدت یا تورم پلک باشد.
• مشکلات پلک: مژه ها ممکن است به دلیل بلفاریت مزمن بریزند، در جهت های عجیب رشد کنند یا روشن شوند.
• چشم صورتی (التهاب ملتحمه): برخی از انواع بلفاریت ممکن است به چشم صورتی مزمن تبدیل شوند.
• گل مژه (Sty): گل مژه یک برآمدگی قرمز و دردناک پلک در نزدیکی مژه های شما است.
• مشکلات لایه اشک: اشک در تعادل ظریف مخاط، روغن و آب وجود دارد تا چشمان شما را مرطوب و محافظت کند. اگر بقایای پوست یا چربی تجمع پیدا کند و باعث تحریک شود، ممکن است خشکی چشم یا اشک ریزش بیش از حد ایجاد شود. روغن های سالم ترشح شده از لبه پلک به محافظت از اشک در برابر تبخیر کمک می کند. زمانی که بلفاریت باعث دفع روغن های ناسالم شود، خشکی چشم می تواند بدتر شود.

پیشگیری از ابتلا به بلفاریت چشم

چگونه از بلفاریت پیشگیری کنم؟

بسیاری از موارد بلفاریت قابل پیشگیری نیستند. برخی از عوامل خطر برای بلفاریت، مانند برخی بیماری های پوستی، خارج از کنترل شما هستند. در اینجا اقداماتی وجود دارد که می توانید هر روز برای کمک به علائم انجام دهید:

• دست ها، صورت و پوست سر خود را تمیز نگه دارید.
• سعی کنید خارش چشم یا صورت خود را لمس نکنید. در صورت لزوم از دستمال تمیز استفاده کنید.
• قبل از خواب تمام آرایش چشم را پاک کنید.
• اشک یا قطره چشم اضافی را با دستمال تمیز پاک کنید.
• به جای لنزهای تماسی از عینک استفاده کنید تا زمانی که وضعیت برطرف شود.
• اگر خشکی چشم دارید و پزشکتان موافق است از اشک مصنوعی استفاده کنید.
• برای شستن موها از شامپوی ضد شوره استفاده کنید.
• آرایش چشم – خط چشم، سایه چشم، ریمل – را جایگزین کنید زیرا ممکن است در ظرف‌ها باکتری وجود داشته باشد. شما می خواهید از عفونت مجدد جلوگیری کنید.

جمع بندی:

بلفاریت، با علائم تورم، قرمز و خارش پلک، هرگز جالب نیست. با این حال، در بیشتر موارد، بلفاریت شرایطی است که می توانید آن را مدیریت کنید. اگر بتوانید هر گونه مشکل اساسی را درمان کنید و بهداشت پلک را به خوبی رعایت کنید، احتمالاً عوارض بسیار کمتری خواهید داشت.